Ανάπλαση Πλατείας Θεάτρου (διαγωνισμός ΕΑΧΑ 2011) / Reforming Theatrou Square Athens (competition 2011)

Υπάρχουσα κατάσταση – Ο ρόλος του αρχιτέκτονα            Η περιοχή της μελέτης, καθώς και ένα περιμετρικό αυτής κομμάτι του ιστορικού κέντρου της πόλης, έχει σταδιακά παραδοθεί σε ένα καθεστώς εγκληματικότητας, βίας, άναρχης κατοίκησης και παράνομων συναλλαγών. Όπως προέκυψε μέσα από την έρευνα, το ‘Γεράνι’ ακολούθησε μια πορεία σταδιακής παρακμής και υποβάθμισης – αφού γνώρισε την ακμή και ζωντάνια σαν κέντρο εμπορίου των νεοτέρων χρόνων – η οποία πήρε ‘ανεξέλεγκτες’ διαστάσεις με την μεταφορά του ιδρύματος ‘ΟΚΑΝΑ’ το 2003 και τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 που οδήγησαν σε μια μαζική εισροή παράνομων μεταναστών, με όλα τα επακόλουθα ενός τέτοιου γεγονότος. Στα  χρόνια που ακολούθησαν η περιοχή κατέστει επικίνδυνη για να κινηθεί κανείς, ακόμα και στη διάρκεια της ημέρας. Ένα γκέτο. Γεγονός που σε συνδυασμό με κάποιες λανθασμένες κινήσεις σχεδιασμού (χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαμόρφωση του επιπέδου πάνω από το χώρο στάθμευσης στην πλατεία της Βαρβακείου) οδήγησε στη σταδιακή νέκρωσή της, δημιουργώντας κατά συνέπεια μια ασυνέχεια στον αστικό ιστό σε ένα από τα πιο κεντρικά και υπό άλλες συνθήκες σφύζοντα από ζωή και κίνηση, σημεία της πόλης.
    Στην προκειμένη περίπτωση ο αρχιτέκτονας δεν καλείται να δώσει ουσιαστικές λύσεις σε σοβαρά κοινωνικό-πολιτικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με μεταναστευτική πολιτική, διαχείριση και μέριμνα για τους τοξικομανείς και αστέγους και αποτελεσματικότερα μέτρα για την πάταξη της εγκληματικότητας και της βίας.
Θεωρείται δε, ότι καμία αρχιτεκτονική πρόταση, δεν πρόκειται να οδηγήσει στην ουσιαστική αναβάθμιση της περιοχής αν δεν υλοποιηθεί  σε συνδυασμό με κινήσεις κρατικών φορέων που στοχεύουν στα προαναφερθέντα.
  Έτσι, οι προτάσεις, έχουν διάθεση μέσα από τη δημιουργία μιας ενδιαφέρουσας, ποικιλόμορφης και λειτουργικής κατάστασης, , να επαναφέρουν στο τμήμα αυτό της πόλης τον πεζό, τον κάτοικο, τον καταναλωτή, τον τουρίστα και να δημιουργήσουν το αίσθημα ασφάλειας μέσα από μελετημένο νυχτερινό φωτισμό, κατασκευές και υλικά στο επίπεδο της πλατειάς και της ισόγειας ζώνης που δεν φθείρονται εύκολα, και να εξασφαλίσουν επισκεψιμότητα και κινητικότητα σχεδόν όλο το 24ωρο μέσα από  μια στρατηγική οργάνωση χρήσεων.

Γενικά στοιχεία και χαρακτηριστικά της περιοχής που προτείνεται να διατηρηθούν και να αναδειχθούν Σε μια βόλτα στην περιοχή, γίνεται άμεσα αντιληπτή η πολυπολιτισμικότητά της. Μετανάστες από όλες της ηπείρους συγκεντρώνονται στην ευρύτερη περιοχή πολλοί από τους οποίους είναι ιδιοκτήτες εστιατορίων, μικρών καφέ, μαγαζιών με τρόφιμα κλπ. Αυτοί οι μετανάστες, στην πλειοψηφία τους νόμιμοι και κάτοικοι της περιοχής, δεν αποτελούν προβληματική ομάδα (όπως και οι ίδιοι οι ημεδαποί τονίζουν). Αντιθέτως, εμπλουτίζουν με τις γεύσεις, τις μυρωδιές, τα χρώματα του δέρματος και του πολιτισμού τους, ένα γκρίζο και βρώμικο πυρήνα της πόλης.
    Χαρακτηριστικά και αρκετά στον αριθμό είναι τα παραδείγματα τμημάτων πόλεων ξένων κρατών (Soho, Chinatown) που σφύζουν ολόκληρο το 24ωρο από ζωή ακριβώς γιατί έχουν επενδύσει στην κουλτούρα, κουζίνα και συμπεριφορές άλλων πολιτισμών. Αν επιτευχθεί η απομάκρυνση της πληθώρας των παρανόμων και αμφιβόλου δραστηριότητας μεταναστών, η ‘επένδυση’ στους νόμιμους και αρκετά αφομοιωμένους καθώς και η ανάδειξη των ιδιαίτερων πολιτισμών, ηθών και εθίμων τους,  μέσα από την λειτουργία των καταστημάτων τους, την κίνηση και ζωή τους στην περιοχή αλλά και την διοργάνωση φεστιβάλ και δραστηριοτήτων που προβάλλουν την κουλτούρα, τη μουσική, την κουζίνα τους, θεωρείται στρατηγική κίνηση.
Εξίσου βασικό στοιχείο αποτελεί ο έντονα εμπορικός χαρακτήρας της περιοχής, που επίσης έχει αποδυναμωθεί λόγω άστοχων σχεδιαστικών επιλογών και φυσικά της υπάρχουσας ανασφαλούς κατάστασης.

Η αρχιτεκτονική πρόταση Όπως προκύπτει και από τα παραπάνω, βασική επιδίωξη της πρότασης αποτελεί η δημιουργία μιας περιοχής με ιδιαίτερη ταυτότητα και χαρακτήρα μέσα στον αστικό ιστό, καθώς και η επανένταξη της σε αυτόν με κινήσεις που προάγουν την ενοποίηση και τη συνέχεια. Θα ευνοεί τόσο το πέρασμα όσο και τη στάση, διατηρώντας την ασφάλεια που προκύπτει μέσα από την ζωή και κινητικότητα καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, έχοντας σαν αποτέλεσμα και την ζητούμενη επαναφορά της κατοικίας στο κέντρο, στα πλαίσια φυσικά ενός συστήματος μικτής χρήσης.
Τα βασικά σημεία της πρότασης που ‘απαντούν’ στα ζητούμενα του παρόντος διαγωνισμού είναι τα εξής:
Διαδραστική-πολυμορφική ‘επιδερμίδα’
    Βασικές επιδιώξεις μέσα από την ζητούμενη παρέμβαση στις όψεις των κτιρίων υπήρξαν η αισθητική αναβάθμιση, η λειτουργικότητα και ευελιξία και παράλληλα η διάθεση δημιουργίας μιας αίσθησης οπτικής ‘συνοχής’ σε ένα περιβάλλον που αποτελείται από ποικίλης αρχιτεκτονικής κτίρια (με φθίνοντα επίπεδα ποιότητας και αισθητικής).
    Κρίνοντας απαραίτητη την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης των, σε μεγάλο ποσοστό, γυάλινων επιφανειών των κτιρίων, νότιου, ως επί το πλείστον, προσανατολισμού, η ομάδα κατέληξε στην δημιουργία μιας ‘δεύτερης επιδερμίδας’. Μιας επιδερμίδας που θα στηριχθεί στα υπάρχοντα  κτήρια μέσω σκελετού σιδηροκατασκευής, για την περίπτωση που υπάρχουν εξώστες και απ’ ευθείας με στηρίγματα επί των δοκών και στύλων για τις άλλες περιπτώσεις. Η σύνδεση των στηριγμάτων και του σκελετού σιδηροκατασκευής θα γίνει με την χρήση χημικών βυσμάτων. Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι το βάρος της επιδερμίδας από εξάγωνα αλουμινίου, περιλαμβανομένων και των ηλεκτρομαγνητικών μοτέρ, ανέρχεται στα 30kg/m2 μας επιτρέπει να συμπεράνουμε ότι είναι εντός των αντοχών των σκελετών των υπαρχόντων κτιρίων, στα οποία’ ούτως ή άλλως, θα διεξαχθεί λεπτομερής έλεγχος φέρουσας  ικανότητος.
    Ο παραπάνω σκελετός φέρει έναν κάναβο, κατασκευασμένο από χυτό αλουμίνιο, στον οποίον δόθηκε το εξαγωνικό σχήμα μονάδας στην προσπάθεια να διασπασθεί η τετραγωνισμένη ορθοκανονικότητα τόσο της χάραξης της πόλης (μέχρι την περιοχή μελέτης το κέντρο της πόλης ακολουθεί το Ιπποδάμειο σύστημα δρόμων, χάραξη η οποία διαφοροποιείται και γίνεται περισσότερο ‘πολυγωνική’, τυχαία και ενδιαφέρουσα μπαίνοντας στο ιστορικό τρίγωνο) όσο και του δισδιάστατου κανάβου των όψεων (ανοίγματα, σκοτίες, μπαλκόνια, όροφοι). Η κάθε μονάδα του κανάβου ‘κλείνει’ με εξάγωνο πάνελ αλουμινίου το οποίο έχει τη δυνατότητα περιστροφής γύρω από άξονα.
    Η πολυμορφικότητα της νέας επιδερμίδας διαμορφώνεται από τις διαφορετικές μορφές – χρήσεις με τις οποίες συνδυάζεται στα διάφορα κτίρια:
-Επιφάνεια ηλιοπροστασίας. Τα ελεγχόμενα από το κατάλληλο λογισμικό (Arduino) κλείστρα έχουν προσαρμοζόμενη κλίση κατά τη διάρκεια της ημέρας ανάλογα με την εποχή, τη θέση και την ένταση του ήλιου δίνοντας της βιοκλιματικό χαρακτήρα.
    Συγκεκριμένα, στο κτίριο του ΙΚΑ, το οποίο και θεωρείται από τα ελαχίστης  αισθητικής και αρχιτεκτονικής αξίας και ταυτόχρονα έχει νοτιοδυτικό προσανατολισμό, η επιδερμίδα καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς του, τόσο στην πλατεία Θεάτρου, όσο και στην οδό Θεάτρου.
Τις βραδινές ώρες, που το κτίριο είναι άδειο, τα κλείστρα μετατρέπονται σε μεγάλες ψηφίδες (pixels) δημιουργώντας διάφορες εικόνες, σχηματισμούς, λέξεις κλπ. Πιο συγκεκριμένα, το μοτέρ περιστροφής κάθε εξαγώνου συνδέεται με το ειδικό λογισμικό το οποίο αναλαμβάνει να το ανοίξει ή να το κρατήσει κλειστό για να δημιουργήσει την γενικότερη εικόνα. Ειδικός φωτισμός τοποθετείται στο κτίριο, στο πίσω μέρος της επιδερμίδας, με αποτέλεσμα τα ανοιχτά κλείστρα να αποτελούν τη νύχτα φωτεινές ψηφίδες και να δημιουργούν τις εντυπωσιακές εναλλασσόμενες εικόνες στην επιφάνεια του κτιρίου.
    Μια τέτοια προσθήκη πολυμεσικής εφαρμογής εντείνει άμεσα το ενδιαφέρον του επισκέπτη της πλατείας. Προτείνεται δε να δίνεται η δυνατότητα στον ίδιο τον χρήστη να προβάλλει εικόνες τις επιλογής του στο κτίριο, χρησιμοποιώντας το λογισμικό διαμόρφωσης στο κινητό του τηλέφωνο ή σε παρεχόμενη, ελεγχόμενη πλατφόρμα στο χώρο της πλατείας. Η πρόταση αυτή εμπλουτίζεται με την παροχή δυνατότητας επιλογής ανάμεσα σε εικόνες, σχηματισμούς ή γραφικά σχετικά με τους διάφορους λαούς και πολιτισμούς της περιοχής.
    Η συμμετοχή του κοινού σε διαδραστικές εφαρμογές μέσα στην πόλη έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία στην εμπλοκή, συνάθροιση και ψυχαγωγία του στις περιπτώσεις που έχει εφαρμοστεί, εξοικειώνοντας τον με την νέα είσοδο στο χώρο της αρχιτεκτονικής και του design, αυτή της λεγόμενης ‘διαδραστικής-ψηφιακής αρχιτεκτονικής.
    Σε άλλα κτίρια της περιοχής, η επιδερμίδα έχει το ρόλο μόνο της ηλιοπροστασίας χωρίς περαιτέρω εφαρμογές.
    Η συνολική έννοια της δεύτερης επιδερμίδας είναι εμπνευσμένη την ίδια στιγμή και από την οργανικότητα και συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών. Αυτή η αναλογία/μεταφορά οδηγεί  σε μια επιφάνεια που εξαπλώνεται στις όψεις των κτιρίων (με μικρότερη η μεγαλύτερη κάλυψη ανάλογα με το πόσο κρίνεται αναγκαίο να καλυφθεί η εκάστωτε όψη για αισθητικούς ή λειτουργικούς λόγους), κατεβαίνει στο οριζόντιο επίπεδο και γίνεται στέγαση πάνω από ένα υπαίθριο πέρασμα ή τα τραπεζάκια μιας παραδοσιακής ταβέρνας, εξαπλώνεται στην οροφή μίας στοάς δημιουργώντας έναν ιδιαίτερο φωτισμό το βράδυ, επιστρέφει στο κάθετο επίπεδο των όψεων για να αποτελέσει κυριολεκτικά το ‘πλέγμα’ πάνω στο οποίο μπορεί να μεγαλώσει ένα αναρριχώμενο φυτό, γίνεται χειροκίνητη επιφάνεια δράσης-παιχνίδι για μικρούς και μεγάλους ή επικάλυψη πλακιδίων στην ισόγεια όψη κτιρίων που τώρα είναι βρώμικα με αντιαισθητικά συνθήματα και καταλήγει να εξαπλώνεται στο δάπεδο της πλατείας, διαμορφώνοντας την πλακόστρωση της.

Αποκατάσταση της συνέχειας της αγοράς – Διαμόρφωση πλατείας Βαρβακείου και πεζογέφυρας πάνω από τον υπάρχοντα χώρο στάθμευσης Η ομάδα μελέτης έκρινε απαραίτητη για την ουσιαστική ανάπλαση και αναβάθμιση της περιοχής την επέμβαση στην υπάρχουσα πλατεία Βαρβακείου. Η διαμόρφωση της πάνω από τον υπόγειο χώρο στάθμευσης αποτελεί σήμερα χώρο συνάθροισης τοξικομανών και αστέγων αποτρέποντας τη διέλευση των περαστικών πολύ περισσότερο δε, τη στάση. Η κατάσταση αυτή σε συνδυασμό με την διαφορά επιπέδων και την ανύπαρκτη σχεδόν μετάβαση από αυτά στην οδό Θεάτρου καθιστούν ένα καίριο και κομβικό σημείο του εμπορικού κέντρου ‘νεκρό’, μια ασυνέχεια στον αστικό ιστό (και σε οπτικό επίπεδο) που επεκτείνεται στην πλατεία Θεάτρου. Επομένως, επέμβαση τοπικού χαρακτήρα, μόνο στην πλατεία Θεάτρου εκτιμάται ότι θα προσφέρει λίγα από όσα θεωρούνται αναγκαία για την αναβάθμιση της περιοχής.
    Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται υποβάθμιση του επιπέδου πάνω από το parking επαναφέροντας το ενιαίο επίπεδο κίνησης που ακολουθεί την υπάρχουσα κλίση του εδάφους. Το υφιστάμενο παρκινγκ διατηρεί το ελάχιστο ύψος εισόδου που είναι απαραίτητο για τη λειτουργία του (περί τα 2.75μ.). Επίσης, για να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις κλίσης της πεζογέφυρας, ύψους κάτω από αυτή για τη διέλευση φορτηγών ύψους έως 2,5 μέτρα κλπ. Χρειάζεται υποβίβαση του επιπέδου του δρόμου μπροστά από την είσοδο καθώς και μερικώς της οδού Θεάτρου για να επιτευχθεί ομαλή μετάβαση. Εναλλακτικές προτάσεις και λύσεις για το συγκεκριμένο θέμα μπορούν να εξετασθούν.
    Ο επισκέπτης πλέον οδηγείται ομαλά από την οδό Αθηνάς σε μια νέα, ομοεπίπεδη διαμόρφωση υπαίθριας, στεγασμένης λαχαναγοράς.
Η αγορά αυτή οργανώνεται σε ζώνες παρατεταγμένων μονάδων με πρόβλεψη για χώρους αποθήκευσης και πώλησης. Οι πάγκοι των πωλητών, μπροστά από αυτές, στήνονται από καφάσια, επιτρέποντας ευελιξία και προσαρμοστικότητα και διατηρώντας το στοιχείο του εφήμερου και μεταβλητού της υπαίθριας αγοράς. Μεταξύ των οπωροπωλείων τοποθετείται  χώρος καφέ-σνακ καθώς και πώληση μερίδων φαγητού από βιολογικά προϊόντα της αγοράς αλλά και από διεθνείς κουζίνες (ακολουθώντας την ιδιαίτερα επιτυχημένη λογική των υπαιθρίων αγορών σε πόλεις του εξωτερικού). Με αυτό τον τρόπο και σε συνδυασμό με το σκεπτικό διοργάνωσης διαφόρων πολιτιστικών-πολιτισμικών εκδηλώσεων στην πλατεία Θεάτρου και στην πλατεία Βαρβακείου, εξασφαλίζεται η κινητικότητα στον ευρύτερο χώρο και τις ώρες μετά τα κλείσιμο της αγοράς. 
    Δημιουργούνται έτσι οι συνθήκες για μια ευχάριστη βόλτα στην αγορά, η οποία έχει πιθανότατα ξεκινήσει από κίνηση στην οδό Αθηνάς ή στην κρεαταγορά, η οποία καταλήγει σε μια πεζογέφυρα που ενώνει την πλατεία με την οδό Θεάτρου-ενισχύοντας τη συνέχεια της κίνησης και εισάγοντας ένα ενδιαφέρον αρχιτεκτονικό στοιχείο στο χώρο. Η πεζογέφυρα αποτελεί μια ‘ελαφριά’ οπτικά κατασκευή και προτείνεται τέτοιος φωτισμός της ώστε να αποτραπεί η συγκέντρωση αστέγων ή χρηστών κάτω από αυτή, τις νυχτερινές ώρες.
    Το στέγαστρο της αγοράς διατηρεί το λεξιλόγιο της τρισδιάστατης διαχείρισης των όψεων στην Πλατεία Θεάτρου, δημιουργώντας ένα παιχνίδι με εξαγωνικές ομπρέλες-δέντρα, εντείνοντας την αίσθηση των τελευταίων με τη δημιουργία ιδιαίτερων εναλλαγών σκιάς και φωτός που παράγουν οι σχηματισμοί που εκτυπώνονται στην πολυεστερική μεμβράνη που τα καλύπτει. Την ίδια στιγμή, η σημαντική υποβάθμιση του επιπέδου της πλατείας, κίνηση που μικραίνει αισθητά την υπάρχουσα όψη της εισόδου του parking καθώς και η προσθήκη της πεζογέφυρας την καθιστούν ένα αρκετά υποδεέστερο στοιχείο στη διαδοχή των όψεων της περιοχής.

​

Πεζοδρόμηση – Αστική επίπλωση Η πεζοδρόμηση της πλατείας Θεάτρου καθώς και των οδών Θεάτρου και Διπλάρη, σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα και εν εξελίξει δίκτυα πεζοδρόμων, ολοκληρώνει τον προβλεπόμενο περίπατο της Ενοποίησης των Αρχαιολογικών και ενοποιεί τους έξι πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους της πόλης.
    Συγκεκριμένα, προτείνεται η δημιουργία δυο βασικών τύπων πλακόστρωσης οι οποίοι εναλλάσσονται σε ένα ‘ελεύθερο’ σύστημα χαράξεων που δίνει-και έτσι εντείνει- την εντύπωση  ροής και κίνησης. Εξαγωνικοί, τσιμεντένιοι κυβόλιθοι με και χωρίς διάκενα γκαζόν, διευκολύνοντας μεν χρήστες με ιδιαιτερότητες να κινηθούν άνετα και περιλαμβάνοντας δε τη φύτευση με γρασίδι στα πλαίσια ενός κατάλληλου ακόμα και για κάθισμα και ταυτόχρονα βιοκλιματικού δαπέδου.
    Ο πλακοστρωμένος περίπατος εξαπλώνονται με αυτό τον τρόπο στην οδό Διπλάρη και στις παραπλεύρους της Διπλαρείου Σχολής οδόυς.
    Για τον άξονα της οδού Μενάνδρου, που οδηγεί στο Εθνικό Θέατρο και στην προβλεπόμενη πλατεία του στη συμβολή με την οδό Ξούθου, προτείνεται η συνέχιση της πεζοδρόμησης όπου η διέλευση  των οχημάτων μπορεί να διατηρηθεί στα πλαίσια ενός ήπιας κυκλοφορίας πεζοδρόμου ο οποίος διακόπτεται από την οδό Πειραιώς.
    Στο χώρο της πλατείας προτείνεται επίσης η φύτευση μερικών χαμηλών και ψηλών δέντρων σε επιλεγμένα σημεία προσφέροντας σκίαση και οξυγόνο. Σε επιλεγμένα επίσης σημεία διαμορφώνονται καθίσματα με τη χρήση καφασιών από την αγορά. Ενισχύοντας έτσι τους εννοιολογικούς δεσμούς με αυτή και προάγοντας ταυτόχρονα την ιδέα της ανακύκλωσης και επανάχρησης. Πάνω στις ‘βάσεις’ αυτές τοποθετούνται επιφάνειες ξύλου καθιστώντας την όλη κατασκευή οικονομική, οικολογική και εύκολα επισκευάσιμη-αντικαταστάσιμη σε περίπτωση φθορών ή καταστροφών.

Χρήσεις Σε επίπεδο χρήσεων, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, προτείνονται τα εξής στα πλαίσια μιας διάθρωσης σε οριζόντιες ζώνες ορόφων:
Στους χώρους ισογείων, περιμετρικά της πλατείας και στις καθέτους οδό Θεάτρου και οδό Διπλάρη προτείνεται η διατήρηση του εμπορικού (λιανικού αλλα και μερικώς χονδρικού) χαρακτήρα με έμφαση στην αγορά ειδών τροφίμων (λαχανικά, τυριά, μπαχαρικά, βότανα) σε μια μίξη με χώρους εστίασης/ψυχαγωγίας (καφέ, μπαρ, εστιατόρια). Όσον αφορά στα τελευταία και στα πλαίσια της διάθεσης διατήρησης του πολυπολιτισμικού-ανατολίτικου-παραδοσιακού χαρακτήρα της περιοχής-προτιμάται η συνύπαρξη παραδοσιακών ταβερνών-μεζεδοπωλείων-καφενέδων (ελληνικών και ξένων) με άλλα, πιο μοντέρνας αισθητικής και σχεδιασμού.
    Στους ορόφους των πολυώροφων κτιρίων προτείνεται η διατήρηση των βιοτεχνιών-γραφείων-δημοσίων υπηρεσιών τα οποία συντελούν στην κινητικότητα της περιοχής (εργαζόμενοι, πελάτες) κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Επίσης, προτείνεται η ζώνη των τελευταίων ορόφων των κτιρίων να δοθεί στην κατοικία με δημιουργία μερικών πολυτελών lofts αλλά και κάποιων χαμηλότερου κόστους. Είναι γνωστό, μέσα από παραδείγματα στο εξωτερικό αλλά και στον ελληνικό χώρο, ότι περιοχές στο κέντρο των πόλεων προτιμώνται περισσότερο από κάποιες ομάδες ανθρώπων-σχετιζόμενων με τις τέχνες, νεαρών επιχειρηματιών κλπ. καθώς αποτελούν περιοχές με ιδιαιτερότητες που είναι προσφιλείς στους παραπάνω, ενώ την ίδια στιγμή, δεν μπορούν να ταιριάξουν εκ των πραγμάτων με μερικές άλλες κατηγορίες/ομάδες κατοίκων.
    Όσον αφορά στο κεντρικό της πλατείας Θεάτρου, πρώην κτίριο της Διπλαρείου Σχολής, προτείνεται είτε η μεταφορά κάποιας δημόσιας υπηρεσίας-σχολής (συζητάτε ήδη η μεταφορά της Πολεοδομίας Αθηνών) ή κάποιος πολιτιστικός χώρος (μουσειακός πολυχώρος-χώρος θεατρικών δρωμένων/σε αναφορά με το πρώτο Θέατρο της Αθήνας εκεί, καθώς και το Εθνικό Θέατρο σήμερα επί της οδού Μενάνδρου ή κάποια οργανωμένη φοιτητική εστία που θα έχει τη δυνατότητα να φιλοξενεί Έλληνες και αλλοδαπούς φοιτητές).
    Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την προτεινόμενη διαμόρφωση της σκεπαστής λαχαναγοράς και της ενοποιητικής πεζογέφυρας, προβλέπεται να δημιουργήσουν κινητικότητα από τις πρώτες πρωινές ώρες μέχρι και αργά τη νύχτα-άρα σχεδόν ολόκληρο το 24ωρο, συμβάλλοντας ταυτόχρονα έτσι εμμέσως στην διατήρηση της απαραίτητης ασφάλειας η οποία, όπως τονίστηκε, αναμένεται να επιτευχθεί με ουσιαστικές κινήσεις των αρμόδιων φορέων.

Επιπρόσθετα στοιχεία Σημείο πληροφοριών (info spot) όπου δίνει την δυνατότητα στον χρήστη να πάρει άμεσα πληροφορίες παντός τύπου σχετιζόμενες με την πόλη ή να ‘κατεβάσει’ εφαρμογές στο κινητό του που θα του επιτρέπουν ευκολότερη και πολυδιάστατη πλοήγηση στην πόλη, τα αξιοθέατα και τα δρώμενα της κατά τη διάρκεια παραμονής του σε αυτή.
    Σημείο παροχής ελεύθερης πρόσβασης στο διαδίκτυο (hot spot) που δημιουργεί μια αφορμή ολιγόλεπτης στάσης στην πλατεία, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας μιας μεγάλης γκάμας χρηστών φορητού υπολογιστή και κινητού τηλεφώνου.
    Σημείο ‘ενοικίασης’ ποδηλάτου. Η προώθηση της χρήσης ποδηλάτου μέσα στην πόλη που αποτελεί έναν οικονομικό και οικολογικό τρόπο μετακίνησης, μια εξαιρετική μορφή άσκησης και έναν τρόπο περιήγησης και ανακάλυψης της πόλης σημειώνει σημαντική επιτυχία σε πολλές πόλεις της Ευρώπης. μέσα από την δημιουργία ενός δικτύου σημείων όπου κάποιος μπορεί να ‘δανειστεί’ ένα ποδήλατο, γνωστό και ως ‘bike sharing system’.

Φωτισμός Ιδιαίτερα σημαντική θεωρείται η μελέτη φωτισμού της πλατείας τις νυχτερινές ώρες. Καθώς πολλοί από τους ισόγειους χώρους καταστημάτων ή εισόδου υπηρεσιών και εταιριών δεν φωτίζονται το βράδυ η πλατεία πρέπει να είναι, αν θα μπορούσε να πει κανείς, αυτόφωτη.
Για να περιοριστούν φυσικά οι παράνομες δραστηριότητες και η εγκληματικότητα που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε σκοτεινά περάσματα και υποφωτισμένες γωνιές κρίνεται απαραίτητος ο επαρκής φωτισμός τόσο των στοών όσο και  των σημείων που θα μπορούσαν να γίνουν κατάλυμα αστέγων (όπως το κάτω μέρος της γέφυρας και οι πάγκοι της πλατείας).
Εάν είναι επιθυμητό από τους αρμοδίους, το κτίριο της Διπλαρείου θα μπορούσε να φωτισθεί και να αναδειχθεί.

Ο άξονας της οδού Μενάνδρου Πέραν της εξάπλωσης της πλακόστρωσης, της μεταβολής της οδού σε πεζόδρομο ήπιας κυκλοφορίας και την διατήρηση και υποστήριξη των χρήσεων εμπορίου και αναψυχής προτείνεται γενικά η εξάπλωση στοιχείων της διαμόρφωσης της πλατείας Θεάτρου και Αγοράς. Έτσι, με αυτό το σκεπτικό, ξανασυναντώνται οι πάγκοι της πλατείας Θεάτρου που μπορούν με κατάλληλους σχηματισμούς και οργάνωση να αποτελέσουν και πάγκους για υπαίθριες αγορές που θα οργανώνονται ή πολιτιστικά δρώμενα. Επίσης, συνεχίζεται γραμμικά ο φωτισμός της πλατείας, εντείνοντας την χάραξη της πορείας προς το Εθνικό Θέατρο και την πλατεία του. Ανάλογες στεγάσεις με αυτή της υπαίθριας αγοράς στην πλατεία Βαρβακείου προτείνονται σε μικρότερη κλίμακα, για να φιλοξενήσουν info spot καθώς και να στεγάσουν, περιορισμένη έκταση έξω από μικρά εστιατόρια και καφενεία κατά μήκος του δρόμου.
Σε γενικές γραμμές, η συνολική πρόταση αποτελείται και διαμορφώνεται από τις παραπάνω επιμέρους σχεδιαστικές λύσεις  που, σύμφωνα με την ομάδα σχεδιασμού αποτελούν ένα σύνολο και καθεμία συμπληρώνει και συντελεί στην επιτυχία της άλλης. Προσεγγίζοντας το θέμα ταυτόχρονα από λειτουργική και αισθητική σκοπιά, λαμβάνοντας, στο δυνατό βαθμό, υπόψη και το υπάρχον κοινωνικό καθεστώς της περιοχής. 
Όλες οι προτάσεις, όμως επιδέχονται τροποποιήσεις που μπορεί να θεωρηθούν αναγκαίες για ευκολότερη υλοποίηση, καθώς και προσαρμογή στην παρεχόμενη χρηματοδότηση, παραμένοντας πάντα πιστές στις επιδιώξεις και τα οράματα για την δημιουργία μιας πλατείας όχι μόνο επισκέψιμης και ζωντανής αλλά και συγκεκριμένα πόλο έλξης Αθηναίων, επισκεπτών και τουριστών. Μια πλατεία που ακολουθεί υψηλά πρότυπα και θα αναβαθμίσει όχι μόνο την περιοχή αλλά συνολικά το κύρος της πόλης σε εθνικό αλλά και διεθνές επίπεδο γεγονός ζωτικό στην περίοδο κρίσης και επίκρισης που διανύει η χώρα.